STACIE CASSARINO | ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑ

 

"Πυροτέχνημα"

Τη μέρα που το σώμα μου έπιασε φωτιά

σκοτείνιασαν τα δάση. Ο ορίζοντας

μια θάλασσα παρθένες, που ορμούσαν να με στήσουν

πάλι σαν κορίτσι. Απ' το κορίτσι βγήκαν κίτρινα

λουλούδια, βγήκε βλαστός & σέπαλο.

Ποτέ σου δε συνέβης, είπαν.

Ήτανε το λιβάδι έν' αφήγημα ελλείψεων.

Μέσα στη μάντρα, άλογα έπεσαν

απ' τον αντίκτυπο της αστραπής. Kατέρ-

ρευσαν. Άκουσα πυροβολισμούς στον ύπνο μου.

Ήμουν εκείνη που φυλούσε την ανάσα,

τον σανό. Περπάτησα ένα λιβάδι, μαζεύοντας οστά.

Απ' τα οστά μπορείς να φτιάξεις σπίτι.

Μπορείς είτε στην πόρτα να σταθείς

μαλώνοντας τα πόδια σου να μπούνε μέσα

είτε να τρέξεις ώς να γίνεις τέφρα.

(από τη συλλογή της "Μηδέν Mέχρι το Κόκκαλο", 2009)

[έχει δύο ποιητικές συλλογές κι ένα ακόμη βιβλίο που διακρίθηκαν, διδάσκει Αγγλική γλώσσα και Λογοτεχνία στο Smith College και ζει στο Βερμόντ με τις 3 κόρες της]

Aπόδ. (2014 με κάποιες πρόσφατες επεμβάσεις): Σ. Γ. | S. G.

το ποίημα στα αγγλικά εδώ