DYLAN THOMAS
ΚΛΟΟΥΝ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Τα δάκρυά μου μοιάζουν με αθόρυβη ροή
Πετάλων κάποιου ρόδου μαγικού·
Και όλη μου η θλίψη ρέει απ' τη ρωγμή
Χιονιού ανενθύμητου και ουρανού.
Νομίζω, πως αν άγγιζα τη γη,
Θα γκρεμιζόταν·
Τόσο θλιμμένα είναι κι όμορφα,
Τόσο τρεμουλιαστά σαν όνειρο.
Απόδ.: Σ. Γ. | S. G.
the poem in english
photo
[Παρότι η πρώτη στροφή του ποιήματος έχει ρίμα, η δεύτερη δεν έχει. Απέδωσα στον ενικό "τους ουρανούς" και "τα χιόνια" χάριν της ρίμας.]
[Bačík Emil, "Κλόουν με κόκκινο τριαντάφυλλο", 1973]
Comments
Post a Comment