DYLAN THOMAS




ΚΛΟΟΥΝ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ




Τα δάκρυά μου μοιάζουν με αθόρυβη ροή

Πετάλων κάποιου ρόδου μαγικού·

Και όλη μου η θλίψη ρέει απ' τη ρωγμή


Χιονιού ανενθύμητου και ουρανού.





Νομίζω, πως αν άγγιζα τη γη,

Θα γκρεμιζόταν·

Τόσο θλιμμένα είναι κι όμορφα,


Τόσο τρεμουλιαστά σαν όνειρο.




Απόδ.: Σ. Γ. | S. G.


the poem in english


photo


[Παρότι η πρώτη στροφή του ποιήματος έχει ρίμα, η δεύτερη δεν έχει. Απέδωσα στον ενικό "τους ουρανούς" και "τα χιόνια" χάριν της ρίμας.]




[Bačík Emil, "Κλόουν με κόκκινο τριαντάφυλλο", 1973]




Comments